حمله كفتارها به آهو و تكه كردن آهو به صورت زنده در آب. كليپ زير را ببينيد
وقتي سلطان جنگل توسط گورخر به شدت زخمي مي شود و توان راه رفتن ندارد. كليپ زير را ببينيد و قضاوت كنيد.
آن چه در كليپ زير مي بينيد از زبان كسي است كه شب اول قبر را تجربه كرد و بعد زنده شد. بله اين مرد همانطور كه خودش تعريف مي كند مرده بود و اصلا فكر نمي كرد مرده است ولي بعد از اين كه متوجه شد از دنيا فاصله گرفته است واقعيتي را اقرار مي كند كه شنيدني است.
به راستي چرا رزق و روزي بعضي از افراد كم است؟ چرا هر چه تلاش مي كنند به جايي نمي رسند؟ آيا ذكر و دعاي خاصي هم براي افزايش روزي وجود دارد؟ چگونه روزي خدا را با دعايي خاص زياد كنيم؟
قبل از هرچيز پيشنهاد مي كنم كليپ زير را ببينيد تا متوجه شويد چه ذكر و دعاهايي براي افزايش روزي وجود دارد. و سعي كنيد به اين دعاها عمل كنيد و مهم تر از همه اين كه با حضور قلب و توجه اين دعاها را بخوانيم و بدانيم و مطمئن باشيم كه دعاي ما قطعا بي اثر نمي ماند.
پس پيشنهاد مي كنم حتما اين كليپ زير را ببينيد.
انقلاب جنسي (يا زمان «آزاد سازي جنسي») يك جنبش اجتماعي بود كه نظام سنتي رفتارهاي جنسي و روابط بين فردي را در غرب در فاصلهٔ سالهاي دههٔ ۶۰ تا ۸۰ ميلادي به چالش كشيد[۱]. خيلي از تغييرات در هنجارهاي جنسي در اين دوره، امروزه جريان غالب شدهاند.[۲]
آزادي سازي جنسي شامل افزايش مقبوليت سكس خارج از روابط دگرجنسگرايانهٔ تكهمسري (ازدواج قديمي)[۳]، جلوگيري از آبستني و قرصهاي ضد بارداري، برهنگي در ملا عام و در حضور ديگران، هنجار شدن همجنسگرايي و شكلهاي ديگر ميلجنسي و قانونيشدن سقط جنين همگي در پي اين انقلاب بودند.[۴][۵]
ازدواج يا پيوند زناشويي[۱] پيوندي آيينياست كه طي احكام يا رسومي خاص بين زن و مرد در مذاهب و كشورهاي مختلف برقرار ميشود تا به تشكيل خانواده منجر گردد و ميتواند منجر به زايش فرزند شود. در برخي از كشورهاي جهان، ازدواج همجنسگرايان، يعني ازدواج دو مرد يا دو زن با يكديگر و تشكيل خانواده نيز وجود دارد.
اشعري شيعه را به سه صنف به نامهاي «غاليه»، «رافضه»، «زيديه» تقسيم ميكند، و در نتيجه اماميه را با رافضه يكسان ميگيرد. او در اين كتاب، براي غاليه ۱۵ فرقه و براي رافضه ۲۴ و براي زيديه ۶ فرقه بيان نموده است».[۵]
ملطي، رافضه را با اماميه يكي دانسته و براي آن ۱۸ فرقه نام برده است، كه زيديه نيز از آنان است. او در اين استعمال، اماميه را به معني عام يعني معتقد به امام منصوب گرفته و همه را تحت اين عنوان جمع كرده است. محقق كتاب محمد زاهد كوثري در پاورقي يادآور ميشود كه اماميه همان فرقه اثناعشري است، ولي مؤلف هر كسي را كه به امامت معتقد بوده آن را امامي دانسته است.[۶]